İnsan gözü, 40 farklı organelden oluşur ve işlev görebilmesi için bu parçaların tümünün bir arada olması şarttır. Gözü oluşturan kornea, konjonktiva, iris, göz bebeği, göz merceği, retina, göz kasları, göz kapakları gibi doku ve organlar aynı anda büyük bir uyum içinde çalışırlar. Her birinin ayrı bir görevi vardır, fakat hepsi birbiriyle bağlantılı çalışır. Dolayısıyla, herhangi birinin eksikliği halinde göz görme yeteneğini yitirir. Bir parçanın eksik olması veya oluşan bir parçanın diğer bir parçayı beklemesi gibi bir durum elbette bekleyen parçanın da eksik olması ile işlev görememesine ve parçalanmasına yol açar..
Bu durum, evrim teorisinin aşamalarla, kademe kademe, tesadüfen oluşum iddiasına tamamen ters düşmektedir. Darwinistlerin, gözün görmesini sağlayacak sayısız mucizevi olayın açıklamasını yapmaları gerekmektedir. Oysa evrimciler, göze ait tek bir hücrenin varlığını bile açıklayamamışlardır. Dolayısıyla böylesine kompleks bir organın hayali evrimsel süreç ile oluşması imkansızdır.
Akıl ve şuur sahibi olmayan göz hücrelerinin, vücudun diğer hücrelerinden farklı olarak görüntü oluşturmaya kendi kendilerine karar vermeleri mümkün değildir.
Göz; görüntüyü yorumlamakta, bunu elektrik akımına çevirmekte ve beyne iletmektedir. Gözün ve bu sırada görev alan sayısız sinir hücresinin, akımın beyne iletilmesi gerektiğine tesadüfen karar vermeleri imkansızdır.
İki ayrı gözden farklı iki görüntü gelmekte ve bunlar mükemmel bir mekanizma ile birleştirilerek tek bir kusursuz görüntü oluşmaktadır. Bu durum, farklı görüntüleri algılayıp yorumlayan, sonra bunları bir bütüne tamamlayarak bize kusursuz görüntü veren söz konusu yapıların şuurlu hareket ettiklerinin ve kesinlikle tesadüfen meydana gelemeyeceklerinin açıklamasıdırlar.
Göz gibi “kompleks organların” ancak her parçasının tam olarak var olması ile çalışabilme zorunluluğu evrim teorisinin geçersizliğini ispat etmiştir. Evrim teorisinin iddia ettiği gibi arka arkaya eklenen küçük değişikliklerle göz gibi bir organın ortaya çıkamayacağı açık bir gerçektir.
Charles Darwin, “Türlerin Kökeni” adlı kitabının “Teorinin Zorlukları” başlıklı bölümünde göz konusunda şu önemli itirafta bulunmuştur:
“Farklı mesafelerdeki cisimleri benzersiz bir mükemmellikte odaklayan, farklı oranlardaki ışığa göre kendisini uyarlayan göz gibi bir organın doğal seleksiyona dayalı rastlantılarla ortaya çıktığını öne sürmek, itiraf ediyorum ki, olabilecek en yüksek düzeyde saçmalamaktır.” (1)
“Gözü düşünmek çoğu zaman beni teorimden soğuttu…” (2)
Dipnotlar
1) (Charles Darwin, The Origin of Species, First Edition Reprint, New York, Avenel Books, 1979, s. 217)
2) (Norman Macbeth, Darwin Retried: An Appeal to Reason, 1971, s.101)
