Orhan Pamuk ve iğrenç fantezileri

Genel Kültür, Siyaset, soykırım

Orhan Pamuk ve iğrenç fantezileri

Tam adı Ferit Orhan Pamuk’tur. 7 Haziran 1952 tarihinde İstanbul’da doğmuştur. 2006 yılında ünlü Time dergisi tarafından dünyanın en etkili 100 kişisinden birisi seçilmiş, yine aynı yıl Nobel Edebiyat ödülünü almıştır. Nobel ödülünü alan ilk Türkiye vatandaşı olarak bilinen Orhan Pamuk’tan sonra kısa bir süre önce Aziz Sancar’da farklı bir kategoriden Nobel ödülü almıştır. Orhan Pamuk bir süre cemaatin gayriresmi gazetesi olan Taraf’ta da yazılar yazmıştır.

Orhan Pamuk’un Türk düşmanlığı ve bunun sonucunda açılan dava ve işleyen süreç

Orhan Pamuk, Das Magazin adlı haftalık İsviçre dergisine verdiği bir röportajda, “Bu topraklarda 30 bin Kürt ve 1 milyon Ermeni öldürüldü. Benden başka kimse bundan bahsetmeye cesaret edemedi” açıklamasında bulununca hakkında TCK’nın 301. maddesinden ‘Türklüğe hakaret’ davası açıldı.

16 Aralık 2005’de ilk duruşması yapılan Pamuk davası Adalet Bakanlığı’ndan beklenen yazı gelmediği için 7 Şubat 2006 tarihine ertelendi. Şişli Asliye Ceza Mahkemesi, bu tür davalar için Adalet Bakanlığı’nın yazılı izninin gerektiğini belirterek izin verilip verilmediğinin sorulması için bakanlığa yazı yazılmasına karar verdi ve duruşmayı da 7 Şubat 2006’ya erteledi. Duruşmanın ertelenmesi kararına AB yetkililerinden tepkiler geldi. Dava günü Şişli Adliyesi önündeki Pamuk ve yabancı yetkililere yönelik protesto gösterileri, Türkiye ve dünya basınında önemli yer tuttu.

AB – Türkiye Karma Parlamento Eş Başkanı Joost Lagendijk, “hükümet, parlamentoya değişiklik yasası getirebilir. Yapılacak şey budur. Türkiye’nin imajına büyük bir zarar vermiştir. Avrupa’da kötü bir imaj doğmuştur. Ünlü bir yazar hakkında dava açarsanız, dışarıda milliyetçiler bu yazarı dövmek için arabasına saldırırsa, burada ciddi bir sorun vardır” dedi.

AP (Avrupa Parlementosu) Türkiye Raportörü Camiel Eurlings de, hükümetin yazar Orhan Pamuk davasını düşürmesi gerektiğini belirterek, hükümet reform taahhüdüne sadık kalmalı şeklinde konuştu.

Türkiye ile AB arasında ciddi gerilime neden olan Orhan Pamuk’un hakkındaki dava 22 Ocak 2006 tarihinde düştü.

Adalet Bakanlığı, Şişli İkinci Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderdiği yazıda, Yeni Ceza Yasası gereği izin yetkisi olmadığını hatırlatarak, Pamuk’un yargılanması için Adalet Bakanlığı’nın izin verdiğine ilişkin belge bulunmadığını bildirdi. Mahkeme bu gerekçeyle davanın düşmesine karar verdi. (1)

Orhan Pamuk ateist olduğunu ve ailesinin de ateist olduğunu açıklamıştı.

29 Kasım 2002 Hürriyet Gazetesi’nden Sefa Kaplan’ın haberine göre; Orhan Pamuk, İspanya’nın bilinen gazetelerinden birisiyle söyleşi yapmış; ateist olduğunu ve hatta ateist bir aileden geldiğini belirtmiştir. Ancak bu açıklamadan sonra Pamuk’un annesi çok sert bir dille oğlunu yalanlamış ve hatta oğluna nefretini belirtmişti. Bunun üzerine söyleşiyi çeviren kişiye ulaşılarak söyleşide çeviri hatası olup olmadığı sorgulanmış, çeviriyi yapan İspanyol asıllı Conception Işık, çevirinin yanlış olmadığını belirtmiş ve delillerini sunmuştu.

Orhan Pamuk ve iğrenç yazarlık fantezileri

Önce bir-iki haftadan buyana hemen her yerde, hattâ ATM’lerde bile reklâmı yapılan, bahsi daha açılır açılmaz hayranlık krizlerine girilen ve yüceltile yüceltile göklere çıkartılan bir romandan aynen aldığım şu paragrafı okuyun:

“Bir dönem skandal ve cinayet haberlerini öne çıkaran gazeteleri Oidipus ve Rüstem benzeri hikâyelere çok rastladığım için okudum. İstanbul’da iki çeşit hikâye okur tarafından çok seviliyor, ucuz gazetelerde çok yayımlanıyordu. Birincisi; oğlu askerde, hapiste, uzaktayken babanın, genç ve güzel geliniyle yatması, olayı fark eden oğulun babayı öldürmesiydi. Çok işlenen ve sayısız çeşitlemeleri olan ikinci cins cinayet ise, cinsel açlık içindeki oğulun, bir cinnet anında zorla anasıyla yatmasıydı. Bu oğulların bazıları kendilerini durdurmaya ya da cezalandırmaya çalışan babalarını öldürüyordu. Toplum tarafından en çok nefretle karşılanan oğullar bunlardı: Ama toplum onlardan babalarını öldürdükleri için değil, zorla analarıyla yattıkları için nefret ediyor, adlarını bile anmak istemiyordu. Baba katili bu oğulların bazıları bir pisliği temizleyerek nam yapmak isteyen hapishane ağaları, kabadayılar veya kiralık katil adayları tarafından öldürülüyordu. Bu cinayetlere devlet, hapishane yönetimi, gazeteciler, hatta toplum karşı çıkmıyordu.”

Okuyanın âsabını lâçka eden, özellikle de ana-oğul bahsine gelince artık ikrah ettiren bu ifadeler hangi romanda mı geçiyor? Başlıktan zaten anlamışsınızdır: Orhan Pamuk’un yere-göğe konamayan son kitabında, “Kırmızı Saçlı Kadın”ın 114. sayfasında! İlgi çekmek ve romanın kurgusunu güçlendirmek maksadıyla yazılan iğrenç bir hayâlin, yani anaoğul ilişkisi ve arkasından gelen cinayetler zinciri palavrasının neticesini hayâl edebiliyor musunuz? Bu roman da senelerdir devam eden bildiğimiz pazarlama çabalarının neticesinde mutlaka yabancı dillere tercüme edilecek, yayınlandığı memleketlerde tabîi bol bol reklâmı yapılacak ve yabancı okuyucunun hatırında öncelikle malûm iddia kalacak: Oğulların annelerine tecavüz edip babalarını öldürmelerinin ve hain evlâdın da hapishanede ortadan kaldırılmasının Türkiye’de sık sık rastlanan, sıradan bir hadise olduğu! Başlıkta kullandığım Çüş ibaresi için affınızı rica ediyorum. Aslında daha değişik bir başlık düşünmüştüm ama arkadaşlar “Ana-oğul üzerine kurulu böylesine menfur bir hayâlin başlıkta kullanılması bile yakışık.(2)

Kaynak:

1-) http://bianet.org (23 Ocak 2006, Pazartesi)

2-) http://haberturk.com (Murat Bardakçı, Çüş Orhan Pamuki çüş, 17 Şubat 2016)